Булинг – Важноста на навремено препознавање и реагирање

Булингот, или врсничкото насилство, е сериозен и повторувачки облик на насилство кој има за цел да повреди или исмејува друга личност. Тоа може да се манифестира преку физичко насилство (удирање, туркање), вербални напади (закани, потсмев, ширење гласини), како и исклучување или игнорирање на детето од групата. Овој тип на насилство не се случува само во училишниот двор, туку и на интернет, познат како сајбер булинг, каде што се вклучени закани, потсмев, ширење гласини, уценување, а понекогаш и размена на интимни фотографии.

Важно е да се разбере дека булингот не е исто што и обичните споредби или шеги кои може да се случат при играње помеѓу децата. Кога децата се задеваат или понекогаш се лутат, тоа може да биде дел од нормалната социјализација и комуникација. Меѓутоа, кога задевањето е еднострано, има за цел да повреди и се повторува, тогаш станува збор за сериозен проблем на кој треба да се реагира.

За родителите, откривањето на тоа дека нивното дете е жртва на булинг може да биде навистина болно. Често, родителите не се свесни за оваа состојба и не знаат како да се справат со неа. Во некои случаи, родителите ги нормализираат овие ситуации, сметајќи дека тоа е нешто што треба да се помине или дека е дел од детската игра. Тие понекогаш ги охрабруваат своите деца да се бранат, што може да создаде дополнителен притисок.

Децата, пак, често не го споделуваат своето искуство со родители поради срам, страв или поради тоа што не знаат како би реагирале нивните родители. Понекогаш се плашат дека ќе бидат обвинети за нешто што се случува, или дека ќе бидат принудени да се справат со ситуацијата на својот начин.

Клучно е родителите да ја препознаат потребата за поддршка на своето дете во вакви ситуации и да се обратат за помош доколку забележат знаци на булинг. Навремена реакција може да помогне да се спречат долгорочни психолошки последици за детето и да се создаде безопасна средина за растење и развој.

Текстот дава важни насоки за родителите кои ќе забележат промени во однесувањето на своето дете, што може да биде знак на булинг. Еве неколку клучни чекори што треба да се следат:

• Ако забележите промени во неговото однесување (покажува знаци на страв, срам, одбива да оди на училиште, има проблеми со апетитот или спиењето), не ги игнорирајте. Овие можат да бидат знаци дека нешто не е во ред.

• Разговарајте со детето во мирна и поддржувачка атмосфера. Поставете отворени прашања и покажете разбирање. Децата можат да се чувствуваат ислашени или засрамени да го споделат она што им се случува.
• Ако детето призна дека е жртва на булинг, важно е да останете смирени и да не реагирате со гнев. Вашите чувства на бес или фрустрација може да го направат детето да се чувствува виновно или да се затвори уште повеќе.

• Потврдувањето на тоа дека детето е безбедно и дека ќе се побара помош е клучно. Објаснете му дека никој не заслужува да биде малтретиран и дека постојат начини да се реши проблемот.

• Соработка со училиштето, Во случај на потврден булинг, разговарајте со наставниците или со училиштето за да се преземат соодветни мерки за заштита на детето и спречување на понатамошен булинг.

Со овие чекори, родителите можат да помогнат во создавање на сигурна средина за своето дете и да му овозможат да се носи со предизвиците што ги носи булингот.

Текстот е во соработка со АГТИС во рамки на проектот „Училиштата не се инкубатори за омраза“.