Последната битка на Гаврилоски и Волнароски
Прилеп, 9 мај 1944 година – Ноќ исполнета со надеж за иднината се претвори во крвав настан кој ја потврди жестината на отпорот и високата цена на слободата. Во куќата на Милан Милисавлевски, делегатите-кандидати за првите народни пратеници на Македонија одржаа таен состанок, меѓу кои и партизаните Кире Гаврилоски и Круме Волнароски.
По завршувањето на состанокот, делегатите се распрснаа кон своите позиции, но Гаврилоски и Волнароски останаа во куќата. Тоа ќе се покаже како фатална одлука. Делегатот Генади Лешко бил сопрен на улица од Вера Ѕвездова, поранешна симпатизерка на СКОЈ, која со сомнително испрашување и испраќање на дете со порака, го навела Лешко да посомнева во предавство. Тој веднаш го алармирал движењето.
Истото попладне, околу 15 часот, бугарската полиција ја опколила куќата. Гаврилоски, Волнароски и нивната соработничка Цветанка Наскова се обиделе да ги измамат напаѓачите, но безуспешно. Полицијата им понудила предавање во замена за живот и награда – понуда која гордо ја одбиле, извикувајќи слогани за слободна Македонија и пејќи партизански песни. Борбата траела додека не била запалена куќата. Волнароски загинал при обид да излезе, а Гаврилоски, опколен од огнот, најверојатно сам си го одзел животот за да не падне жив во рацете на окупаторот.
Подоцна било потврдено дека Вера Ѕвездова, и покрај нејзината претходна блискост со СКОЈ, соработувала со бугарските власти. По неуспешниот обид нејзината улога да се прикрие, била уапсена при обид за бегство. Судена во Битола од воениот суд и осудена на смрт, казната ѝ била извршена напролет 1945 година. Храброста на Гаврилоски и Волнароски останува врежана во народното сеќавање како симбол на отпор, пожртвуваност и борба за слобода, додека трагичниот пример на предавството служи како потсетник за сложеноста на тие мрачни времиња.
